Melissa's verhaal

“Tijdens de zwangerschap bleek mijn moeder last te hebben van ernstige zwangerschapscomplicaties, zo ging ze naar het ziekenhuis voor een normale controle bij de gynaecoloog, voelde zich prima dus niets aan de hand... dacht ze.
Totdat de gynaecoloog er achter kwam dat ik, die inmiddels 26 weken in m'n moeders buik zat, te klein was. Ik groeide niet goed en liep achter op het aantal weken dat ik al in haar buik zat. Ik groeide niet goed en liep achter op het aantal weken dat ik al in haar buik zat."

De dagen die volgden: m'n moeder moest rust houden en samen werden m'n moeder (en ik die nog in de buik zat) geobserveerd. Na verschillende controles bleek dat het streekziekenhuis niks konden betekenen.

Samen werden wij naar het Academisch Ziekenhuis in Maastricht gebracht. Hier kregen mijn ouders te horen wat de gevolgen konden zijn.
Zo was er 98% kans dat ze een doodgeboren kindje zouden krijgen. Mocht ik toch bij de 2% overlevingskans horen dan zou de kans groot zijn dat ik zwaar beperkt zou worden. Achteraf gezien klopt hier bij mij niks van!
Inmiddels zat ik 27 weken in m'n moeders buik en haar bloeddruk vloog in een razend tempo omhoog terwijl m'n hartslag de tegenovergestelde richting opging.
Met spoed moest ik daarom geboren worden anders zou de kans groot zijn dat zowel mijn moeder als ik het beiden niet zouden overleven!
Na mijn geboorte bleek ze het HELLP-syndroom te hebben (dit staat voor een afbraak van rode bloedcellen, een verstoorde leverfunctie en een tekort aan bloedplaatjes).  
Een ernstige ziekte die levensbedreigend is voor zowel moeder als het ongeboren kind. Daarom werden we beiden ook onder strenge controle gehouden.

Voordat ik geboren werd belde m'n moeder mijn vader op die gewoon nog aan het werk was. Ze vertelde hem dat ik met spoed gehaald moest worden en hij zich niet hoefde te haasten want hij kon er toch niet bij aanwezig zijn.
Terwijl hij onderweg was naar Maastricht, werd ik door middel van een keizersnede geboren op 10 december 1997. Ik woog 590 gram en had een lengte van 27 centimeter.
De eerste twee maanden heb ik doorgebracht in de couveuse, aan allerlei slangetjes en hebben zich nog verschillende complicaties voorgedaan: zo bleek er iets niet goed te zijn met mijn bloed en moest ik een bloedtransfusie ondergaan.
Rond feestdagen werd ik verplaatst van de gezamenlijke babykamer naar een aparte kamer (op de afdeling neonatologie) omdat de artsen dachten dat ik een besmettelijke bacterie had. Achteraf bleek dit gelukkig niet zo te zijn!

Na een tijdje mocht m'n moeder het ziekenhuis verlaten en zou ze in het Ronald McDonald Huis kunnen overnachten maar dit wilde ze niet. Zij wilde graag naar huis, even een andere (maar vertrouwde) omgeving. Om de dag reden m’n ouders toen naar Maastricht waar ik bleef.
Op 19 februari 1998 mocht ik eindelijk naar het streekziekenhuis, het St. Jans Gasthuis in Weert. Dit was voor m'n ouders een stuk dichterbij en konden ze gewoon op de fiets naar mij toe komen in plaats van elke keer op en neer reizen. Hier heb ik gelegen tot 4 april 1998, op deze dag mocht ik naar huis.

Toen ik eenmaal thuis was, was dit wel wennen voor mijn ouders. Ik was thuis en een hele dagplanning (werk, ziekenhuis, werk) viel weg. Ik heb nog verschillende controles gehad bij het consultatiebureau en hieruit is gebleken dat ik als gevolg van m'n vroeggeboorte slechthorend en slechtziend geworden ben.
Ik heb twee beschadigingen in m'n oren: aan het slakkenhuis en aan m'n middenoor en in het dagelijks leven maak ik daarom gebruik van hoortoestellen. Of ik nog andere gevolgen aan m'n  vroeggeboorte heb overgehouden is onbekend. Zelf zeg ik altijd als ik ergens geen hinder van heb dan ga ik er ook niet naar onderzoeken!
In mei 2018 ben ik begonnen met m'n eigen blog op Facebook en Instagram onder de naam ‘Van Klein naar Groot’.
Hiermee wil ik bekendheid creëren over de gevolgen van (extreme) vroeggeboorte en over het leven van iemand die slechthorend is en in het dagelijks leven gebruik maakt van hoortoestellen.
Inmiddels ben ik bijna 4 jaar verder en heb ik al hele mooie dingen mogen bereiken. Ben jij benieuwd geworden dan zou ik zeker even een kijkje nemen op mijn pagina’s.”

Beluister het verhaal van Melissa.  Spotify: https://lnkd.in/eZcuvd65 of Soundcloud,  https://lnkd.in/e8nsaZkd

www.facebook.com/vankleinnaargrootverhalen | www.instagram.com/vankleinnaargroot